Sarajevo

De sneeuw die dooit in Sarajevo
en druppelt bergaf,
verzamelt zich,
één bruisende rivier,
kolkende modder,
jaar in jaar uit,
alsof het hier steeds oorlog is.

Dan plots de lente:
De rivier vertraagt,
en fluistert in je oor,
op kousevoeten.

Het water klaart op,
weerspiegelt de lucht van de zomer
en warmt op,
onder de stralen
van een intense ochtendzon.

Het blauwe licht weerkaatst als zilver
in ieder golfje
en draagt al meer dan honderd jaar
eentonig het geratel mee
van het voertuig
waarmee
Franz Ferdinand en Sophie
die ochtend
van Ilidza naar Sarajevo trokken
terwijl de Miljacka-rivier hen vergezelde
op hun allerlaatste rit.

In de oude binnenstad verzwindt het blauw van
de rivier
tot bruin en donkergrijs,
weerkaatst de brug
en de herinnering aan Gavrilo Prinzip
die hier plots
opdook en
met enkele schoten
een einde maakte aan
ieders droom.

Zijn Belgische FN-revolver
ontketende een ondoordachte strijd,
een wereldoorlog
waarin het stromen van de Miljacka en
de kolkende modder
zonder ophouden, intens
hoorbaar waren,
tot op de slagvelden van de IJzer en de Somme,
terwijl de lente vier jaar lang onzichtbaar bleef.

Peter Vanhoutte, november 2023